Spitze

Spitze

〈v.; Spitze, Spitzen〉

1 punt, spits, top ⇒ uiteinde; kruin; nok

2 spits 〈ook sport en spel, leger〉 ⇒ voorste gedeelte

3 hoofd, top ⇒ kop, leiding, eerste plaats

4 steek (onder water) ⇒ hatelijke opmerking

5 sigaren-, sigarettenpijpje

6 teenstuk 〈van schoen〉

7 kant(werk)

8 〈informeel〉piek ⇒ piek-, spitsuur; piekbelasting

9 〈economie〉overschot

♦voorbeelden:

1    die Spitze des Eisbergs • de top; 〈figuurlijk vooral〉het topje van de ijsberg

      〈figuurlijk〉 einer Sache die Spitze nehmen • van iets de scherpe kantjes afhalen, iets milderen

      〈verouderd; figuurlijk〉 jemandem die Spitze bieten • iemand het hoofd bieden

2    an der Spitze marschieren • aan de spits, aan het hoofd marcheren

3    〈informeel〉 200 km Spitze fahren, machen • een top(snelheid) van 200 km per uur halen

      eine absolute Spitze erreichen • een recordhoogte bereiken

      〈sport en spel, figuurlijk〉 die Spitze haben • aan de kop blijven, nog steeds bovenaan staan

      〈sport en spel〉 die Spitze nehmen • aan kop gaan

      an der Spitze liegen, stehen • op kop liggen, bovenaan staan

      sich an die Spitze stellen • zich aan het hoofd plaatsen

7    Brüsseler Spitzen • Brusselse kant

¶    einsame Spitze • geweldig, hartstikke goed

      das ist Spitze! • dat is te gek!

      etwas steht auf Spitze und Knopf • iets is een dubbeltje op zijn kant